Når våren let vente på seg

Eg tok meg ein optimistisk tur på jakt etter vårteikn i dalen i dag. Desverre har dei siste vekene vore kalde og lite har skjedd, snjoklokkene stod og fraus og krokusen berre keik engsteleg opp av den kalde jorda. So i nauden fekk eg meg ein pinsekaktus å sjå på.



Som de kan sjå har eg forelska meg i nokre potter eg fann på Bo grønt senteret på Eikanger i Lindås. Noko med fargane (eller mangelen på :) og utrykket som passar godt til dei blomane eg likar. I fyljge mor mi skal denne pinsekaktusen vere relativt sjelden og ho fekk sin fyrste avleggjar ein gong på 70-talet frå ei anna kona i kvinneforeninga ho deltok i.



Eg les at Norske Interiørbloggar ryddar litt i medlemsbloggane sidan mengda medlemmar gjer det trangt om plassen. Eg kjenner stikk av dårleg samvit sida det er ei stund sidan eg har blogga om interiør konkret. Det vert mest bileter av blomar og meir kvardagslege tankar som sig ut om dagen.



Ikkje det, det fins mengder å ta tå i heimen. Må berre leggje ein god plan, ha tid og pengar og ikkje minst lysst. Eg drøyme om å kunne besøkje eit av alle loppemarknadane som er no for tida, men sidan eg ikkje likar å køyre aleine, og ingen vil vere med..(ikkje mange rundt her med slike fetisjar) vert det med draumane.



Men no må steikja i ovnen og dagens trening unnagjerast. God sundag til dykk alle!