Blott te(a) lyst

If this is coffee, then please-bring me some tea. But if this is tea, please bring me some coffee.

~Abraham Lincoln (1809-1865)

Eg er inga te-kjerring. Eg er ei tå dei so syns te e verre enn da mesta. Ikkje da, kaffi e no ikkje særleg godt heller, om ein ser slik objektivt på da, men da e no da eg drikk.  Ein gong for å ha nåke å seie, so sa eg at te var varmt vatn med lukt, kun egna for lærarstudenta som sit snusfornugtige og drikk i blå keramikk. Utsagnet fall ikkje berre til jorda som ein stein,  nei det vakte harme. Aldri har eg fått passet mitt so til dei grader påskrive. Kort oppsumert vart me kaffidrikkarar redusert til annenrangs borgarar medan tedrikkarane sat med sjølve svaret på livets gåte. Eg har vore meir forsiktig med min tekritikk etter det...

..og kvifor skulle eg no eigentleg ikkje det. Eg har dei herlegaste veninner som drikk te, og nettopp for dei måtte eg på tekannehandel etter at den gamle frå Ikea sa PFOTT og delte seg i to heilt på eigahand, her hin dagen. Eg har sett litt rundt og lika godt den til Eva Solo med strikkajakka og nokre sjarmige med gullprikkar har eg og vurdert. So hin dagen på Patina kom eg over denne dama. Det er ei orginal Sadler tekanna med nummer og signatur. Ein liten skatt i mine auge og med herleg gull som eg har ein liten fetisj på akkurat no. SO no kan de komma og drikka te hjå meg...lærerinder og andre... :D