Oddny Beate

Tusen takk for fine tilbakemelding på forrige innlegg. No er ryktet om min død osv. ganske overdrevet. Teksten var ti år gamal og forma har komme seg betrakteleg sidan den gong.

Teamtikken var også eit stakkars forsøk på å sei noko om kor utruleg befriande det kan kjennast å bryte med det konforme. Nok om det, i dag vil eg snakke om hausten.... igjen..

Som ein del som fylgde gamlebloggen min veit, var bestefar min glad i å skrive dikt. Og eg er glad i dika hans. Eg var heldig og vart fødd på bestefar sin gebursdag. Og som seg hør og bør skulle eg kallast opp etter han. Bestefar heite Bjarne og eg skulle få navnet Oddny Beate, etter han og sikkert ei bestemor som heitte Olga. Einaste problem var at bestefar ikkje likte navnet Beate so godt. Det kunne no gje heilt gale når ein tenkjer seg om, men heldigvis fekk eg meg eit heilt nytt navn som var verken  Beate.....eller Oddny...

Nok om det. Det var no hausten eg tenkte sei noko om. Hausten. Bestefar min gav ut ei lita diktbok, og i den boka er det flust i dikt om våren, somaren og til og med om vinteren. Men hausten har kun fenge tre dikt av tida hans. Og alle tre er merkeleg dystre. Eg forstår at bestefar min likte ikkje hausten. Der er me ikkje like. Eg likar hausten veldig godt. Eg likar fargane, eg likar den klåre lufta og luktene. Eg likar alt ein kan hauste og alle dei flotte turane ein kan ta i skog og mark. Einaste eg ikkje likar er tre veker med regn i strekk...

Eg vil dele eit dikt han har skrive. Diktet heiter Haustrim:


Haustrim

Påny heve somaren sagt oss farvel -
og hausten hev alt teke rommet.
Det sukkar so sårt kringom lider og fjell -
og skjelvande stend kvar ein blome.
Det gustar so kaldt - det  er liksom alt -
seg gruar for vintens kome.





Jau hausten er komen, det ruskar og riv -
og stormkasti kviner om nova.
Og songen blir borte - der kald-snoen driv,
og livet som våren den lova.
- Det tonar i moll - kring knausar og koll -
og tussmørkret legg seg om stova.

Det vaknar ei underleg kjensle i barm -
når hausten for alvor hev vunne.
Ein saknar nok sommeren sollys og varm -
kvar himmelblå dag som hev runne.
Om hugen vert sår - er vona so klår-
att etter ein vinter so kjem der ein vår.

Bj. Andås

Kva tenkjer du om hausten?