Sirapp!

I vår har eg atter ein gong prøvd meg på å lage bjørkesirapp. Og det har gje vel får ein vel seie. Eg har laga to ulike "Koke" med ulik konsistens og smak.

Det fyrste ein må tenkje på når ein skal tappe bjørkesaft, er tida det skal gjerast på. Da heite at beste tida er når sevja stig i bjørkeskrotten tidleg på våren. Kvitveisen skal ikkje vera skikkeleg utsprotten. Er den det er tida for tapping eigentleg over.

Det er fleire måtar å tappe på. Ein kan båra seg innunder borken på større bjørketre og setje inn ein slange som fangar opp safta. Dette gjer trea veldig sårbare for infeksjonar i ettertid, så gjer ein dette krev det stor varsemd. Eg berre klyppe øve ei middels grein og heng ei flaske på.

Sånn til kvardags brukar eg ikkje glasflasker, dei er kun brukt for å gjere det heile litt meir estetisk på bilda. Ei stor brukt Cola Zero flaska gjer ikkje heilt same susen...

Når safta er tappa, silar ein av og fjernar skogsskjegg, bark og maur, og kokar den inn. Kor mykje du skal koke safta inn kjem an på kor sterk smak av bjørk du vil ha. Eg lagde to koker. Ei der 3 liter vart til 2 dl, og ei der 5 dl vart til 2 dl. Når eg har funne smaken eg vil ha tilset eg sukker heilt på slump, her bør du prøve deg fram og kokar vidare til eg får ein seig sirupsliknande konsistens.

Eg tilset litt vaniljestang og litt kanelstang for ekstra god smak. Denne sirupen har eg kokt lenge, difor er den veldig gul i fargen. Den andre eg laga, er mindre syrleg i smaken, i tillegg runda eg den med litt fløyte og då vart den mindre blank og nesten litt grønleg på fargen. Men minst like god! Du ser den bakerst i bildet under.

Sirappen kan du bruke til kva du vil, spesielt is og desserter vert ekstra gode med litt bjørkesirapp på toppen.

Den vesle soppen på biletet over heiter Symrebeger, og står der so artig saman med min vårblome nummer ein, kvitsymra. Våren er hæææærlig dere!