Lukka

Nokre gonger er da ikkje lika lett. Som i dag med bilder. Det var som om nokon hadde skrudd av lyset, bokstavleg talt og i overført tydning. Hverken sol, dagslys eller inspirasjon var å sjå nokon stad. Eg trur at alle desse einsomme, halvinvalide dagane rett og slett har skrudd ut pæra i mitt mentale tak. Har mista gnisten, rett og slett. Gler meg til jobb om nokre få dagar :D

Som de ser har eg snopa meg litt vårløkplantar. Var til storbyen i går og kunne ikkje gå forbi dei lokkande pottene. Då eg spurde dama bak skranken om ho ikkje vart lukkeleg av å jobbe der, i den fantastiske blomsterbutikken som til og med hadde avskorne blømande syriner i går... vart ho forvirra og flakkande i blikket. Så eg trur kanskje ikkje det, men eg trur nok at eg hadde vore det...