Lidderlige kvinner og kloke menn..

eller var det omvendt? Her hin dagen, medan sola skein og me enno trudde på vår, gjekk eg den sedvanlege runden i hagen. Nistirra på alt tegn til liv, såg fø meg Babylons hengande hagar, planla dammar og terassar med roser og peoner og anna eksotiske vekstar. Sukka litt over pengasluket og arbeidsmengda.

Saken er den at eg ynskjer meg ein gamaldags romantisk hage, full av allverdast uendelege vakre plantar. Og i den hagen skal det haldast hageselskap frå tidleg mai til sein august. Der skal kunstnarar møtast, unge oppadstormande kvinner og menn skal i seine nattetimar...

over eit glas Absint og to, løyse verda sine problem medan dei leikande jagar kvarandre rundt frå den ein hemmelegsfulle staden til den andre...lidderlig... leande..

Veit ikkje heilt korleis det skulle gå for seg men litt slik som "Frokost i det grønne" av Édouard Manet, berre det at i min hage var det både frukost og kvelds....



Det var då eg såg det, den hin dagen. At eg kanskje lurte meg sjølv litt. At eg ikkje kjende så mange kunstnarar, kanskje berre ein. Ei heller har eg so mange venner at hagen kunne fyllast opp tidt og ofte. Dei har jo både famile og arbeid. Og kanskje verst av alt...her er ikkje so mykje lidderlighet att....

Kvifor då gå gjennom alt dette arbeidet? Åravis med investert fritid og peng, berre for ein hage ungane ikkje får spele fotball i. Ein heim for fuglane og ikkje noko meir?

jaja, aldri so gale at det ikkje er godt for noko...eg kan jo blogge om den då....

I dag har eg stole alle bilda og lever i angst for at dei skal finne det ut. Alle hagebilda er stolne frå Once Wed Blog og Manetbildet fann eg ein anna stad i cyberspace. Det fyrste bildet er frå Giarimi Design..og slike champangeglas vil eg ha!...men om dei kjem for å ta meg skal det jammen meg ikkje verte lett å finne meg..ute i den (wannabe) overgrodde hagen....lidderlig og leande..etter 10 glas absint...