Der alle tenke likt, vert svært lite tenkt
er eit utsagn eg har trykt til brystet ved oppte fleire høve
og sant nok
å ikkje evna finna på nåke so helst utan at nokon har gjort eller sagt det før deg
kan vere tegn på både da eina og da andra
da andra kanskje helst ei voldsom naud for aksept og det å tilhøyre eit definert felleskap
da har eg lang erfaring med og da er ikkje e nåke å kimsa tå
Å kjøpa kopia (her snakka me designerkopia og interiør) er eit uttrykk for dårleg smak,
les eg i både glansa magasin og på nett
Ja, eller kort og godt eit uttrykk for dårleg råd eller god prioritering, tenkjer no eg
for takk og lov for gjennbruk og personleg kreativitet
for skulle alle gjort som mange gjer, fylla huset med da so e inn for tida so hadde fleire enn eg
gje personleg konkurs lenge før me rakk å sitja inn alle Hay-stolane og retta opp alle Missoni-putane..
So strengt tatt har eg klart å motstå presset so langt,
men so har ein prinsipp
og so har ein prinsipp
og då eg såg jubileumsvasen til Kahler klarte eg ikkje meir
den er ikkje billig, men heller ikkje så dyr
så bestillinga vart send
og for nokre dagar sidan
kom gullet
og sjølv om den sikkert burde stå på ei stringhylla
litt bleik med nokre eksotiske bomullsgreine i
attmed ein neve frå Hay
(so plutseleg og heilt uforvarande kan finna på å vise fing)
ikkje da, eg e fø slikt og
da e veldig flott faktisk
men fø dei so har lest bloggen min øve lengre tid
so har eg kome ut av villfarelsen og innsett at eg ikkje e nåke minimalist
eg klarar liksom aldri gje meg med å lessa på
farge og fest
So da eg eigentleg ville sei va vel
at ein aldri skal vera fø høg i hatten
eller var det pæro?
for at sjølv om eg lata so eg e so sjølvstendig
so er det alltids eit og to(tusen) unntak for regelen
so no sit eg og glisar i lag med tusenvis av andre eigarar
øve kor fin denne vasen var...