Då heimkunnskapslæraren strauk på gelèprøven..

Ja, det var ikkje utan grunn at innlegget under var so kort. Som de sikkert har fått med dykk (dei som har fylgd meg ei stund) so likar eg godt å lage all slags underleg mat, eller helst norsk mat med opphav "rett borti lia.". Å tru at eg nyt alt dette sjølv er å ta feil, men berre litt... Eg vil so gjerne glede mine vener og familie med slike kuriositetar som feks. bjørkesirup og hasseldram. ..eller rogenbærgelè.....

Eg pakkar inn og gjev bort, vel vitande om at mykje vert ståande i eit skåp ei obligatorisk tid før det får sitt endelykt i kompostspannet..."trur ikkje ho heilt veit kva ho driv med"...tenkjer dei vel, og til tider har dei nok rett i da...



So ja..da hende eg et litt for mykje tå da sjølv. Eg er jo vaksen opp med at ingenting skal kastast, so då kastar eg da i meg sjølv, og ser ut deretter..... Tilbake til rognebærgelèn. Då eg skulle lage den her i fjor fekk eg den mest utrulege smaken fram. Den var heilt herleg. Berre eit problem. Eg strauk på gelèprøven.

Gelèprøven er ein prøve dar ei skei av oppkoket skal leggjast på eit fat og kjølast ned eit bel for så å dela seg som Raudehavet gjorde for Israelsfolket når ein dreg ei skei gjennom. Heile israelsfolket hadde drukna og verdshistoria hadde måttast skrivast om, hadde gelèn min vore standaren. Eg har kokt i timasvis og i åravis utan å kunna redda ein einaste ein....so i går fuska eg.



Eg kjøpte meg farin med pektin, fusk og fanteri og inga husmor verdig. Gelèn vart stiv, faktisk so stiv at eg kunne a teke livet av eit mindre dyr med den om det sto på slikt. Og som de veit, for mykje av det gode er ikkje godt i det heile..(kjem vel kanskje an på kva det gode er )

So i dag bar det til att. Bæra var plukka i går, og etter ei natt i frysaren for søtare smak for bæra i gryta att. I dag gjekk det som ein leik. Ingen fuskeknep. Og gelèn stod nok til ein Meget+.

So var det berre å finna nokon som vil eta den....