I dag gjekk me ein fantastisk tur i fjellet. Det var ein tå dei flottaste haustdagane eg nokon gong har bada meg i. Me hadde klatra, soppen var funnen og fanga. Eg kraup frampå kanten av fossen me hadde klatra opp til. Heilt mållaus og rusa på Guds skaparverk løfta eg opp kameraet mitt. Det var heilt dødt. Batteriet hadde teke seg nattlege fridomar (hatt fest rett og slett) og var umogeleg å vekkje. Her får de eit såkalla arkivbilete:
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
So kjekt at du legg att eit ord. Eg legg meg da te hjarta.