Pipsa mine

Som de sikkert veit

likar eg veldig godt desse små etterlevningane etter dinosaurane

eg matar dei frå tidle haust til sein vår

i år kom dei att i hopetal og ville ha mat

og det får dei

eg lika så godt å sjå på dei, at eg gjev dei mat på bordet i hagen

i staden for i skogen

noko som til tider resulterer i at ein og annan

vert mat for katten

da idiotiske er at katten vår er stappa på dyr kjøpemat

og kan godt halde seg te musene, nåke eg prøve å forklare han omatt og omatt

men da ser ikkje ut te å siga inn

akkurat på dette punktet er eg og pus og sikkert pipsa og

veldig uenige...

og kvar gong ein liten pip ryk te, kjenne eg meg litt ansvarleg

eller kanskje mest uansvarleg..